keuzes die kansen creëren
De basis voor deze kernwaarde:
- God vindt het leerproces van jonge mensen en kinderen belangrijk, dus we geven jonge mensen en gezinnen voorrang
- Jezus volgen, waar hij wil dat iedereen die Jezus niet kent, ongeacht leeftijd of afkomst, de weg naar Hem vindt.
- Volwassen christenen hebben als rolmodellen de verantwoordelijkheid voor het doorgeven van het geloof aan de jongere generaties.
Prioriteit = voorrang
“Wie is de belangrijkste?” We kennen deze vraag uit de Bijbel, Marcus 10 en Mattheüs 18
Als antwoord op die 2e situatie roept Jezus een kind in hun midden en zegt: “Ik verzeker jullie: als je niet verandert en wordt als een kind, dan zul je het koninkrijk van de hemel zeker niet binnengaan (…) En wie in mijn naam één zo’n kind ontvangt, die ontvangt mij.”
Zelfs waarschuwt Jezus: “Iedereen die zo’n kind in de weg staat en van de goede weg afbrengt, die kan maar beter met een molensteen in zijn nek in zee geworpen worden en in de diepte verdrinken”. Geen malse woorden.
De weg naar Jezus vinden
In het koninkrijk van God gaat het niet om status of macht, maar om nederigheid. De kwetsbaren zijn het belangrijkst. Kinderen en tieners zitten in een fase van leren, vragen en groei. Ze zijn (groten)deels afhankelijk van volwassenen. Dat vraagt zorg van volwassen gelovigen.
Niet lang na de woorden van Jezus in Mattheüs 18 worden de leerlingen van Jezus gestoord in hun bijeenkomst door mensen die hun kinderen bij Jezus willen brengen (Matt. 19). Ze lijken de waarschuwing van Jezus alweer vergeten te zijn en houden de kinderen tegen.
Jezus zet hen weer op hun plek, en wijst hen erop dat, wanneer je gefocust bent op wat voor jezelf waardevol is, jij de weg kunt versperren voor wie niet vanzelfsprekend hun weg vinden naar Jezus. Voor (jonge) mensen die anderen nodig hebben om die weg naar Jezus te vinden.
Rolmodellen
Volwassenen in de gemeente zijn daarom van grote waarde als rolmodel, juist om hun ervaring en kennis. Het doorgeven van hun kennis uit Gods woord is erg belangrijk, zoals we ook bij doop en opdragen erkennen. Niet alleen ouders, maar de hele gemeente wordt dan immers gevraagd de ouders te “steunen bij het geven van een christelijke opvoeding door hen naar vermogen met raad en daad bij te staan, hen op te dragen in gebeden en een voorbeeld van een christelijke levenswandel te geven”.
In de praktijk – Hogewalkerk
Onze gemeente kent veel gezinnen, jonge kinderen, tieners, jongeren en jong volwassenen. Een groot deel van hen is zichtbaar in de kerkdiensten en daaromheen. Toch geldt dat niet voor iedereen. En dat vraagt meer dan de oproep: doe ook eens mee, ga gewoon naar … (vul maar in).
Volgens Samen Jong vraagt dit bezinning op gemeente cultuur, uiterlijk en bereikbaarheid van de kerk, vormgeving van diensten, taalgebruik en onderwerpen binnen diensten, tijdsbesteding aan jongeren, budget voor en besluitvorming rond jongeren, ondersteuning van gezinnen bij geloofsopvoeding, huwelijkspastoraat, pastorale zorg voor kinderen, en ga zo maar door.
In de inleidende gesprekken in de diverse samenstellingen zijn er vanuit onze eigen gemeente zegen- en zorgpunten genoemd rond deze kernwaarde.
| Zegen | Zorg |
| Jongeren worden gevraagd voor taken binnen de kerkdienst of bieden zich aan (beamer, oppas, kindernevendienst) | Er zijn kinderen en jongeren die niet ingeschakeld zijn |
| Er zijn activiteiten met en voor kinderen en jeugd, soms samen met andere kerken (vakantiebijbelweek, EO Jongerendag, Paaschallenge, vuurkorfavond, …) | 16+ jongeren zijn weinig in beeld |
| Kindernevendienst loopt en jongeren kunnen meehelpen | Er is geen club of catechisatie voor 16+ |
| Club 12-16 loopt | Geen eigen predikant met aandacht voor kinderen en jeugd. |
| Oppas voor de kinderen tijdens kerkdienst – waarbij oudere kinderen en jongeren helpen | Er is geen belijdeniscatechisatie |
| Elke dienst kinderlied en kinderen zichtbaar op het podium | Het kinderkoor is er niet meer |
| 2 keer per jaar mooie en leuke kinderdiensten |
Als u meer zegenpunten weet: fijn. Dank God ervoor en spreek ook dank en waardering uit aan de mensen (jong en oud) die betrokken zijn bij die zegenpunten. Beoordel ze wel: wat maakt dat u dit een zegenpunt vindt? Is het vooral handig dat dit er is, dat jongeren hierin meedraaien? Is het vooral leuk dat ze zichtbaar zijn?
Als u meer zorgenpunten kent: deel ze dan. Leg het voor aan God en aan mensen om u heen. Maar beoordeel ook deze. Moet het ook een actiepunt worden? Voor u of voor een ander?
Is het een zorg uit sentiment – vroeger was dit er wel?
Is het een zorg uit zichtbaarheidsdrang – als ik ze maar (weer) zie dan zal het wel goed zijn?
Als volwassenen in actie schieten voor de jeugd is niet altijd datgene wat we/ze nodig hebben. Lees nog eens de ondertitel: keuzes die kansen creëren. Mogelijkheden, geen vaste gegevens.
Afsluitend voorbeeld
Zie jezelf even op de snelweg rijden en een knooppunt naderen. Je wordt er al aan herinnerd: geef ritsers ruimte. Dat vraagt een actie van jou.
Misschien zelfs meer dan maar één bestuurder / jongere / initiatief doorlaten en gauw zelf je weg vervolgen, de ander misschien meteen weer vergetend of inhalend.
Ook graag (!) meer dan zelf de snelweg maar verlaten omdat het wat drukker op de weg lijkt te worden.
Misschien wel: ver over je rechterschouder kijken: komt er misschien nog iets of iemand aan die in wil voegen? Is het beter voor de doorstroom als ik mijn vaart wat minder?
Dan ga je echt samen op weg.
Veel succes en zegen!